کد مطلب:5387 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:131

ارتباط دین و کمال
در قرآن «دین» با تعبیر «أَكْمَلْتُ» بیان شده است و در مورد «نعمت» تعبیر «أَتْمَمْتُ» به كار برده شده است:

مناسب است در این جا اشاره ای اجمالی به فرق بین «تمام» و «كمال» بشود:

اساس این مطلب در قرآن چنین آمده است:

«الْیَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِینَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیْكُمْ نِعْمَتِی» [1] ؛ امروز (به عقیده امامیّه و برخی اهل سنّت روز غدیر خُم و خلافت حضرت علی علیه السلام است) دین شما را به حدّ كمال رسانیدم و بر شما نعمت را تمام كردم.

كمال دین متناسب با حقیقتی است كه موجب كمال دین است، هر چند قبلاً دین به مقام تمامیّت رسیده باشد و آن منطبق بر امامت و ولایت است كه حافظ دین و اسرار شریعت بوده و موجب كمال دین می باشد، ولی تمام نعمت در مقامی است كه اجزای نعمت كامل شده باشد، مانند ساختمانی كه اجزا و اشیاء آن تكمیل شده ولی چه بسا كمال آن به این است كه در مسیر اهداف صحیحی استفاده شود، و یا مانند انسانی كه در مرحله جنین و پس از آن تمام اجزایش تحقق یافته و موجودی تمام حاصل شده است، امّا كمال آن به مراحل رشد عقلی و علمی بستگی دارد.


[1] مائده (5) آيه 3.